Mens en Samenleving

Hoe zie ik de samenleving

Ik zie de samenleving als een hand die gesloten is en moet groeien tot een open hand. Aan een hand zijn er vingers. Deze vingers kunnen omhoog gaan, door de samenleving te verbeteren. De hand kan ook stoten tegen gaan, dit is nodig in onze samenleving. Onze samenleving heeft de dag van vandaag veel te verduren. Denk maar aan de Oorlog, ruzies ...

Bij de pink sta ik stil bij de culturele samenleving. Dit duidt aan op de verschillende origine bij de mensen. Ze mogen mensen niet zien als slechte als ze van een ander land komen. Aanvaard ze in de samenleving, dit zal een eerste stap zijn naar de goede richting.  Ik weet zelf dat ik dit ook doet. Ik weet dat er iets aan moet gebeuren en dit heb ik ook gedaan. Ik moet mensen van andere origine niet zien als slechte. Ik denk als mensen naar ons land komen dat ze alles zullen veranderen. Daardoor zie ik ze als slecht, omdat sommige hun leven hier willen toepassen. Ik wil mijn land behouden. Ik zie in dat niet iedereen zo is en dat we iedereen een kans moeten geven of meer kansen. De ringvinger verwijst naar de sfeer in gezinnen, bij de vrienden, bij de familieleden … Je moet genieten van het leven die je hebt, het leven dat je kan delen met anderen … Een band met mensen is dus belangrijk.  Ik zelf ben heel gehecht aan mijn familie. Mijn familie is mijn alles. Ze zijn het belangrijkste bij mensen. Van mij mag iedereen alles weten. Ik heb helemaal niets te verbergen. De band heeft ook aan hoe je je voelt. Als de band verslecht zal je u niet goed vinden in je vel. Je zal dus zeker iets ondernemen. Mijn middelvinger verwijst naar de verschillen van leeftijden. Het is niet omdat iemand oud is dat deze niet met jonge mensen kan overeenkomen. De ouderen en jongeren hebben verschillende ideeën (oude en nieuwe ideeën) die we samenvoegen om de samenleving te verbeteren. Ik heb ook een perfecte band met oudere mensen. Ik denk daarbij aan vrienden in de Ardennen. Deze mensen zijn ouder dan mij, maar daarom niet minder leuk. Ik luister graag naar hen. Soms heb ik een betere band met hen dan met mijn leeftijdsvrienden. Deze mensen zijn al gegroeid, ze kunnen me helpen om naar de juiste richting te gaan. Mijn wijsvinger duidt aan op een individu die verschillende rollen die men moet aannemen in de samenleving. Ben je een klasgenote, een zus, een kind, een werknemer, een stagiaire … dan probeer je iedere rol zo perfect mogelijk te maken. Dit doet je door je in te leven in je rol. Ik ben een klasgenote, een zus, een kind, een nicht, een stagiaire, een vriendin ... Ik kan blijven doorgaan, maar ik probeer in iedere rol me in te leven. Iedereen verwacht iets van mij, ik probeer ook aan de verwachtingen te voldoen. Ik vind het moeilijk om mij in iedere rol zo perfect mogelijk in te leven. Overal loopt er wel iets mis, toch proberen we achteraf het weer tot een goed einde te brengen. Mijn duim staat voor ‘de wereld moet gelijk zijn voor iedereen’. Dit gebeurd niet in de wereld. De twee uiterste zijn daklozen en rijkeluien. Iedereen moet de kans krijgen in de wereld. Iedereen moet kunnen ontwikkelen. Dit kan enkel als we iedereen aanvaarden en geen afkeer krijgen voor daklozen of rijkeluien. Ik zelf weet ook als ik in Brussels rondloop daklozen zie. Deze mensen moeten we zien als ons. We moeten ze helpen en niet egoïstisch zijn. Ik weet van mezelf dat ik nooit bij een bedelaar een cent zou insteken. Nu ben ik veranderd. Ik besef dat ze het heel moeilijk hebben. Ik geef wel niet altijd geld, omdat ik bang ben dat ze het aan iets verkeerd zullen uitgeven. Ik geef ze iets om te eten, drinken of een deken. Dit is ook een hulp bieden. Hulp bieden vat ik dus samen met iedereen moet gelijk zijn. We kunnen de gelijkheid helpen door hulp te bieden.

 

 

 

Gedicht

 

Samenleving

De samenleving is een kader,
het leven kostbaar en uniek,
Maar de mens kent geen God de Vader
En de vrede is zo ziek.

Oorlog, diefstal en geld,
zijn dagelijkse dingen.
Steeds zoekt men naar geweld
om zich in deze gemeenschap op te dringen.

Oorlog brengt geen vrede,
maar vrede brengt geluk.
Geluk dat brengt ons liefde
en ware liefde kan nooit stuk.

Hopelijk komt liefde terug in ’t leven.
vriendschap in onze staat.
Want wat God ons heeft gegeven,
komt terug, ‘t zij vroeg of laat.

 

 

Lied samenleving

Ik geef de voorkeur aan het lied van Mike en Colin. Het lied gaat over de klok die tikt. Alles loopt voorbij zonder wat we hebben willen bereiken. We hadden veel meer willen bereiken in het leven. We willen terugkeren naar het verleden. Om terug een nieuw leven te starten en terug opnieuw te beginnen. Je zegt dan wel: ‘ik zal het beter doen‘, maar je doet terug door zoals je bezig was. Ook het lied van artiesten voor Azië, is een lied die me doet nadenken. De armoede, haat, verdriet … in het leven is belangrijk in deze wereld. Dat je voor iedereen een steentje kan bijdragen, maar je moet dit zelf willen doen. Als je iets kan dan, waarom doet je dit dan niet? Dit is de vraag, die mij het meest bij blijft.

• Laura omloop - Zijn wij alleen?

http://www.youtube.com/watch?v=abRJUhP_Gm4

• Bart Peeters - Messias

http://www.youtube.com/watch?v=6M-bGFkkEeU

• Herman van Vee - Opzij Opzij Opzij

 http://www.youtube.com/watch?v=fJvCMP90ylI

• Mike en Colin - De klok tikt door

http://www.youtube.com/watch?v=oARkmcEC01Y

• Artiesten voor Azië – Als je iets kan doen

http://www.youtube.com/watch?v=qK_rsxO27Ww

 

Paul Verhaeghe

Idee 1: ‘Het belangrijkste product van het neoliberalisme is onze realiteit’: een mislukking op economisch vlak, een ramp op maatschappelijk vlak, en het is ronduit gevaarlijk en onethisch op psychologisch vlak.

Theoretisch is dit volgens mij heel correct. Als ik het dagelijkse nieuws lees en verneem dan kan ik dit idee enkel beamen. Het gaat niet goed met onze maatschappij. Economisch : de vele crisissen in de vele landen, ontslagen in de bedrijven, mensen die hun huizen moeten verkopen enz. Van het ene volgt het andere. Maatschappelijk : De kloof tussen arm en rijk wordt groter. Armoede is een groot probleem aan het worden en het sluipt dichterbij in onze directe omgeving. Het gevaarlijke is dat we dit niet altijd opmerken en het opeens voor de deur kan staan. Zijn we hier blind voor? Psychologisch : de verschillen op materieel bezit wordt door elk individu op een andere manier ervaren. Hier schuilt zeker gevaar in. ’Burgers’ reageren verschillend. Bij sommige kunnen de stoppen doordraaien met alle gevolg van dien.

Anderzijds wat trekt een mens die macht en geld heeft zich aan van het bovenstaande? Zolang je de touwtjes in handen hebt. Zolang je de regels en wetgeving mag maken, ook in een democratie. Zolang je alles kan kopen die je begeert. Zolang je tot de rijken van deze wereld behoort. Liggen deze mensen wakker van hun buurman die leeft in armoede?

Armen durven het ook niet toe te geven aan hun omgeving dat ze arm zijn. Volgens mij is dit verkeerd. Mensen moeten durven tonen dat ze het moeilijk hebben. Er bestaan zoveel manieren om de mensen te helpen. Denk maar aan de voedselbanken, slaapplaatsen … De mensen moeten de stap durven zetten om geholpen te worden.

Idee 2: ‘Er blijft maar één dominant discours meer over, met name de economie’.

Economie is heel belangrijk en dit bepaalt de welvaart van de mensen. Maar de andere dimensies zijn volgens mij ook nog aanwezig, wellicht in een andere vorm t.o.v. vroeger.

Het is toch de politiek die economische maatregelen moet treffen. Deze maatregelen worden besproken met werknemers en werkgevers. Het is nu eenmaal zo dat bij maatregelen de ene wat meer water in de wijn moet doen dan de andere. Het is goed dat iedere organisatie vecht voor zijn deel, maar op einde van de onderhandelingen moet men uit dezelfde beker kunnen drinken. Men moet streven naar een verandering van het algemeen belang waarbij het individueel belang aan de kant wordt geschoven. Soms twijfel ik aan de oprechtheid van de onderhandelaars. Vb.; De voorzitter van één van de grootste vakbonden in ons land, die strijd voor sociale gelijkheid en tegen het kapitalisme, is vennoot in een vennootschap met heel wat onroerende goederen.

Dat religie geen doorslag meer geeft durf ik ook niet te zeggen in onze maatschappij. Inderdaad het christendom , met de vele schandalen, zal wel een deel van zijn impact verloren hebben. Maar andere godsdiensten hebben wel veel macht in de maatschappij op de verschillende aangehaalde dimensies en deze macht is nog aan het groeien. Vele islamitische landen zitten onder een regime die veelal sterk religieus onderbouwd is.

Cultuur bepaalt ook nog de maatschappij. Kijk maar eens rondom je in de wereld. De oorlogen die nu aan de gang zijn, zijn meestal bloedige conflicten tussen bepaalde etnische groepen met andere culturen en visies. Deze conflicten hebben ook impact op de economische welvaart van deze landen.

Ik denk dat het op vandaag nog altijd de vier dimensies zijn die onze maatschappij beïnvloeden en niet enkel de economie , Het komt inderdaad allemaal op hetzelfde neer : Aan de macht komen! Hierin zit zeker en vast een groot stuk ego en egoïsme. Vooraleer er gehandeld wordt stelt men eerst de volgende vraag : what’s in for me?

 

 

Idee 3: Het competentiemodel heeft een vruchtbare voedingsbodem gevonden in het onderwijs:

 

Hier ga ik helemaal mee akkoord. Vanaf ons derde leeftijdsjaar genieten we van onderwijs en dit voor velen twee decennia lang of zelfs nog langer. Onderwijs bepaalt een groot stuk van je opvoeding. Onderwijs is dus ook onderhevig  aan de maatschappelijke veranderingen. Nieuwe wetgevingen, de realiteit, maatschappelijk doel, onderwijs evolueert mee en wordt voortdurend aangepast aan nieuwe waarden. Dus is het heel normaal dat het de voedingsbodem is van onze jeugd. Het neoliberalisme heeft hier ook zijn weg gevonden. We worden voorbereid op onze toekomst en wat zeggen de ouderen: “studeer maar zolang mogelijk, dat je veel geld verdient later”. We worden gedreven om dit te doen. Kennis is menselijk kapitaal, kennis is macht. Competenties worden aangeleerd. De sterkere studenten krijgen aanzien, de mindere student moet vechten om er te komen. Er heerst een vechtersmentaliteit, het ellebogenwerk. Iedereen gaat voor zichzelf, voor zijn/haar eigenbelang. Want als je slaagt, als je het correcte diploma bezit, staat er je een mooie wereld te wachten. En wat als je niet slaagt, ben je dan de ‘lozer’? Niet altijd, maar zal misschien wel moeilijker zijn om er te geraken.

Het is ook wel zo dat je om te overleven in onze maatschappij ook veel geld nodig hebt.

 

Idee 4: Elke jongere die uit het leven stapt, is een aanklacht tegen ons, volwassenen, die hun een wereld nalaten waarin zij voor zichzelf geen toekomst zien. Die ze alles hebben afgenomen waardoor zij nog zin kunnen hebben in het leven. Of erger nog: die ze alles hebben afgenomen, waardoor zij nog zin hadden kunnen geven aan het leven. Alles wat hun de moed gaf om het op te nemen tegen een werkelijkheid die niet beantwoordt aan hun verwachtingen.

 

Ik ben niet helemaal akkoord met dit idee. Ik meen als iemand zich van het leven berooft, de reden meestal gezocht moeten worden in zijn dichte omgeving. Maar waarom iemand uit het leven stapt is niet altijd logisch te verklaren. Zijn er problemen thuis, zijn er problemen op school, een stuk gelopen relatie, dit kunnen redenen zijn waarom een jongere uit het leven stapt. Bijvoorbeeld: gepest worden, is het ergste wat iemand kan overkomen. Dit kan diepe wonden slaan bij iemand. Dit kan een persoon echt kraken in zijn persoonlijkheid. Pestkoppen beseffen te laat welke impact dit geeft op de gepeste. Geeft dit te maken met de volwassenen die een wereld nalaten waar wij geen toekomst meer in hebben? Neen, ik denk het niet. Wellicht waren er vroeger ook evenveel zelfmoorden. Het verschil met vroeger is dat er nu openlijk in de maatschappij gepraat wordt over zelfmoord. Ik begrijp niet dat jongeren, die zelfmoord plegen, voor zichzelf geen toekomst meer zien in deze maatschappij. Sommigen hebben één tegenslag en dit is voor hen al voldoende om een einde te maken aan het leven. Misschien heeft het te maken met communicatie. Ik bedoel dat er te weinig gepraat wordt in gezinnen. Iedereen heeft een druk leven en ouders doen alles om hun gezin te beschermen en te voorzien van basisbehoeften. Dit is dikwijls ten koste van de relaties met hun kinderen.

 

Is de samenleving er zo slecht aan toe?

Dit is een vraag die door veel mensen gesteld wordt. Ik zou op deze vraag zeker mijn antwoord klaar hebben. Ik zou zeggen ‘ja, zeker en vast’. De samenleving zit vol met haat voor elkaar. Meestal heeft dit te maken met geld, jaloezie … Toen ik een verzameling maakte hoe ik de wereld zag, was tamelijk deprimerend. Ik kwam enkel op negatieve gedachten/visies. Ook al wil ik dit niet toch komt de samenleving zo over. Er moet rap iets veranderen. Het was geen manier van openbloeien, maar eerder een vergrijzing van de samenleving.

De woorden die ik noteerde:

-          Geweld

-          Criminaliteit

-          Oorlog

-          Armoede

-          Verdriet

-          Tijd tekort

-          Haat

-          Jaloezie

-          Pijn

-          Ruzie

-          Ongeluk

-          Pesten

-          Geldnood

-          Vandalisme

-          Eenzaam zijn

-          Stress

-          Vervuiling

-          Liefde

-          Ongeloof

 

Martin Luther King – I have a dream

 

Martin Luther King is beroemd geworden in de jaren 50 en 60. Een jaar na zijn toespraak ‘I have a dream’ heeft hij de Nobelprijs voor de vrede gekregen.

De tekst die Martin Luther King zegt gaat als volgt:

" Ik heb een droom dat op een dag dit land zal opstaan en de ware betekenis van haar credo zal naleven: "Wij vinden de volgende waarheden vanzelfsprekend: dat alle mensen gelijk geschapen zijn". Ik heb een droom dat op een dag, op de rode heuvels van Georgia, de zonen van voormalige slaven en de zonen van voormalige slavenhouders in staat zullen zijn samen aan te schuiven aan een tafel van broederschap. Ik heb een droom dat op een dag zelfs de staat Mississippi, een staat, die blakert in de hitte van onrecht en blakert in de hitte van onderdrukking, veranderd zal worden in een oase van vrijheid en gerechtigheid. Ik heb een droom dat mijn vier kleine kinderen op een dag zullen leven in een land waar zij niet beoordeeld zullen worden op hun huidskleur, maar naar de inhoud van hun karakter. Ik heb een droom vandaag. "

Wat Martin Luther King deed tijdens zijn bespreken over ‘I have a dream’ vind ik dapper. Het is gedurfd om zo tegen het volk te spreken wat hij wilt in zijn leven. Hij had voorstanders, maar ook tegenstanders. Toch kwam hij uit voor zijn mening. Er kon opstanding ontstaan, gevochten worden, gekwetst worden … Hij is ook om het leven gekomen door de opstandigheid van de vijanden. Hij is tegen discriminatie en dit vind ik goed. Discriminatie is iets wat niet mag voorkomen in het leven. We komen vandaag zeker in contact met mensen uit een andere cultuur, ander geslacht, andere godsdienst …

Een goed voorbeeld zijn de hoofddoeken. Ik vind dat mensen met een hoofddoek respect moeten hebben voor ons geloof. Als ze in een Katholieke school zitten moet men de hoofddoek afhalen. Als de les uit is mogen ze gerust hun hoofddoek weer aandoen. Wij zouden ook niet in hun land mogen lopen met geen hoofddoek aan. Ze zouden ook onmiddellijk reacties uitlokken. Zo zijn wij niet. Wij zijn mensen die alles laten voorbij gaan. Als er een hoofddoek gedragen wordt zullen we er niets over zeggen. Maar wij in hun land dit zou een ander verhaal worden.

Het begin van een goeie samenleving is een eerste stap om een band te vormen met iedereen en respect te tonen aan elkaar.

Het is jammer dat dit niet kan waargemaakt worden. Ik zou zelf strijden voor zo’n samenleving te bekomen. Ik wil dat iedereen gelijk behandeld wordt. Er moeten geen rare blikken zijn als mensen een andere huidskleur hebben.

Liedje bij Martin Luther King: http://www.youtube.com/watch?v=Gllcz-5GERg

 

Bond zonder Naam werkt aan een beter samenleving

Bond zonder Naam is een onafhankelijke beweging die het beste in mensen wil versterken. Het is dus een organisatie die zich inzet om bepaalde waarden aan te brengen of te veranderen. Ze worden vijf keer per jaar aan de mensen verdeeld in de vorm van spreuken. Die spreuken zijn op kaartjes genoteerd.

Wil je de spreuk van de maand zelf lezen? Klik dan op deze link. http://www.bzn.be/nl/spreuk_van_de_maand

Ze gaan de verzuring in de samenleving verbeteren met de spreuken, maar ook met de kracht van haar sociale projecten en de maatschappelijke relevantie (eenzaamheid, gevangenen, stilte …) Er zijn meer dan 1000 vrijwilligers die ons helpen om de samenleving te versterken. BZN geloofd dat de waarden de persoonlijkheid van mensen kan versterken. Op de dag van vandaag werken we vooral rond geweld, opvoedingsondersteuning, armoedebestrijding, gelijke kansenrecht, interculturele ontmoeting en zingeving. Je kan je ook kandidaat stellen als vrijwilliger of financiële steun geven aan deze organisatie.

Wil je dit doen kijk dat zeker op hun website. http://www.bzn.be/nl/home

De organisatie gebeurt met een groot hart. Men houdt rekening met de maatschappelijke betrokkenheid op de werkvloer, maatschappelijk verantwoord ondernemerschap, goed voor vertrouwen en imago en ten slotte partner in waarden.

Vroeger hoorden we meer over BZN. Nu horen we er te WEINIG over! Vroeger weet ik dat ik de spreuken thuis kreeg. Nu krijg ik deze spreuken niet meer. Dit vind ik jammer. Ik stond stil bij de spreuken en dacht diep na over de spreuken. Ik ging altijd wel met mijn gezin er bij stil staan. Met Bond zonder Naam worden we op de feiten gedrukt van de wereld.

 

Ruim helft Belgische jongeren voelt zich schuldig.

 

Dit artikel komt uit De Standaard.

Bij dit artikel kijken ze waar op de dag van vandaag nog jongeren gelukkig zijn. De meeste gelukkige jongeren zijn uit Brazilië, India en China. Je ziet ook dat België op de laatste plaats valt. Daaruit kunnen we besluiten dat de meeste jongeren in ons land ongelukkig zijn. Volgens het artikel maak je een Belg gelukkig door vakantie, seks en contact met vrienden/familieleden. Een Belg komt meestal ongelukkig door scheidingen van ouders, ernstige ziektes, gedumpt door vriend(in), gebeurtenissen …

Mijn vraag is nu Hoe komt het dat de jongeren de dag van vandaag ongelukkig zijn?

Daar ben ik verder gaan zoeken in een tal van brochures over pesten, ruzie, haatmails, cyber pesten …

Ik ga nog even verder in bij pesten. Hoe komt het dat pest kan leiden tot zelfmoord?

Dit is een vraag die ik me afvraag. Wat gebeurd er met een kind als deze gepest wordt? Heeft niemand door dat het kind zo hard in een depressie gaat? Is er dan niemand die het kind kon stoppen?

Ik denk als een persoon dit zou gezien hebben dat dit voor het ander kind heel moeilijk was om in te grijpen. Want wat als het kind achteraf zelf wordt gepest, dan heeft dit kind hetzelfde probleem. Er zullen nog meer slachtoffers vallen. Ik zie pesten als een visuele cirkel. Als een persoon iemand pest gaat die persoon zelfmoord plegen. Als iemand zich moeit in de situatie komt er iemand nieuws in de plaats. Zo blijft het alsmaar door gaan. Waarom moeten mensen pesten? Wat hebben ze eraan. Volgens mij zijn het ook meestal kinderen die thuis in een slechte situaties leven en daardoor zetten de ouders dit aan. Ook komt dit misschien doordat ouders ook aanwijzen dat ze hun niet moeten laten doen, omdat zei vroeger ook gepest waren. Dit is een mening die voor iedereen anders is.

Een oplossing zou zijn dat mensen stil staan bij het pesten. Dat scholen meer uitleg geven. Dat er een leerkracht in school rond loopt voor deze problemen. Deze leerkracht moet ook alles proberen op te lossen. Ze mogen niet pas ingrijpen als er al een slachtoffer is.

Dit kan ik ook linken aan het idee van Paul Verhaeghe.

Waarom sluit dit daar bij aan. In het artikel van Paul Verhaeghe vertelt men dat jongeren vaak alles opgeven voor één iets die mislukt of gebeurt is. Dit is fout. Kinderen moeten weten als er iets is waar ze mee lopen, dat ze altijd bij een persoon terecht kunnen. Dit moet volgens mij meer aangehaald worden in het leven. Laat kinderen weten op school, thuis, jeugdbewegingen … dat er altijd hulp is bij alle situaties. Ze moeten alleen durven inzien dat ze in de problemen zitten. Dit is voor veel jongeren een groot probleem. Het is een grote stap om toe te geven aan de buitenwereld dat ze met een probleem zitten. Ze denken dat ze uitgelachen zullen worden of de ruzie juist groter zullen maken. Dit is een misse opvatting die door vele kinderen gebeurd. Ik raad dan ook aan, aan kinderen met problemen dat ze zo rap mogelijk iemand zoeken die vertrouwd is voor hen en die uitleg kan geven over waar ze terecht kunnen.

Armoede

 

Er is meer armoede op de wereld dan wij zouden denken. Ook in Vlaanderen zitten er kinderen die met weinig of zeer weinig moeten leven.

De werkelijkheid bij armen:

Deze panorama raakte me diep. Hoe mensen de dag van vandaag leven is niet normaal volgens mij. Ze krijgen sociale woning, maar hoe zien die eruit, gewoonweg verschrikkelijk! De woning heeft een slechte kwaliteit (schimmels, koud, geen tuin …) We staan nooit zo lang stil bij het onderdeel armen. Als we armen zien bedelen op straat gaan we daar niet op in. We staan even stil als we passeren, maar twee minuten latere kopen we weer dingen. Om verder op de woning in te gaan zonder tuin. Een tuin is een manier waarop je kinderen kan laten spelen. Als men arm is laat men dit doen door op straat te gaan spelen. Maar als wij iemand op straat zien hangen van een jonge leeftijd. Dan is onze eerste reactie: Kijk hier ouders die niet voor hun kinderen zorgen. Maar nu weet ik beter volgens deze reportage. Ik zal meer nadenken over alles wanneer ik een persoon zie die het niet breed heeft. Ik zal denken aan wat ze allemaal doen voor hun kinderen toch gelukkig te maken.

Tijdens de reportage zie ik dat kinderen goed het verschil zien tussen armen en rijken. De kinderen hebben weinig eten, weinig of slechte kleren, … De kinderen zullen ook nooit vrienden op bezoek willen laten komen. Ook ouders willen dit niet omdat ze niet willen dat mensen weten hoe ze leven.

De grootste droom van de kinderen is een betere woning hebben. Daarvoor bidden mensen iedere dag. Dat de kinderen dromen vind ik leuk, maar ik merk dat de kinderen dromen over dingen die wij als gewoon ervaren. Dit is erg. Dit is een moment om stil te staan hoe verwend we zijn in ons leven.

Werkloosheid duidt meestal op een slechte woning. Wat me wel opviel was dat er een Playstation aanwezig was. Waarom spaart men het geld niet? Oké, misschien voor de kinderen, maar als de kinderen daardoor een beter woning krijgen zullen ze er zeker mee akkoord gaan. Ik begrijp dat je als ouder alles voor je kind wilt geven. Alles wordt onmogelijk door hun geldproblemen. Men heeft voor dit leven enorm veel geld nodig. Waar ga je nu nog waar je geen geld voor nodig hebt? Weten jullie iets? Ik dacht het niet. Het zijn niet enkel werklozen die in armoede leven ook mensen die werken kunnen in armoede leven. Deze mensen kunnen ook hulp nodig hebben zoals voedselbanken, sociale woningen …

Ook het voedsel dat ze beschikken is meestal niet veel. De ouders sparen het eten uit hun mond om de kinderen te voeden. Ze zuinigen op alle kleine dingen waar wij niet bij stilstaan. Een kraan laten lopen is bij vele gezinnen normaal.

Sommige mensen die in armoede leven zijn het zodanig gewoon dat ze niet beseffen dat ze nog in armoede leven. Ze hebben nooit geweten wat het is om niet op de centen te letten. Ze weten niet hoe het is om rijk te zijn.

Volgens mij is het, het leven die bepaald wordt door de ouders. Het is een vicieuze cirkel. Wanneer mijn ouders arm zouden zijn zou ik er zeker van zijn dat ik later ook arm zou zijn. Ook wanneer ik dan kinderen heb zullen ze ook in armoede leven. Dit zou moeilijk te geloven zijn. Ik zou niet weten hoe ik zou omgaan met arm zijn.

Jongeren voelen zich slecht wanneer ze ziek zijn, bril moeten dragen, naar verjaardag moeten … voor de ouders. Want ze vinden dat hun ouders het geld voor iets anders nodig hebben.

Iedereen kan onverwacht in armoede belanden. Hoe komt dit? Als ik ouders zou hebben die op een dag aan me vertellen dat we arm zijn. Dat we verhuizen, minder krijgen … Zou volgens mij mijn wereld instorten. De eerste reactie zou woede zijn. Achteraf zou ik alles doen om mijn ouders te kunnen helpen. Ik zal alles doen om geld of om te besparen op alles.

Er zijn genoeg manieren waarop men kan helpen. Het is de eerste stap dat je moet zetten om hulp te aanvaarden van anderen. Het is moeilijk om dit te doen. Denk maar hoe jij zou reageren moest je bij een voedselbank staat aan te schuiven. Dan hoop je ook dat niemand je zou zien. Je zou door de grond zakken van schaamte. Bv, In Geel worden broden uitgedeeld, voedselbanken, Vzw mensen helpen mensen, Voedselpakketen bij Moeders voor Moeders …

Andere mensen kunnen gemeen over komen tegen mensen die het niet breed hebben. Dit is heel kwetsend voor de personen. Vooral als de mama met haar kind op stap is. Ten eerste is het voor de moeder niet fijn, maar ze houdt haar in om haar zoon niet te tonen dat men ruzie mag maken. Ten tweede is het ook moeilijk voor de zoon/dochter, ze beseffen ook dat dat hun moeder hard kwetst.

Ook op school worden kinderen gepest door hun klasgenoten. Het zijn kleine scheldwoorden die uitgroeien tot diepe gekwetste woorden. Als er een verjaardag is van de arme en er komen vrienden op bezoek kan het zijn dat ze geen cadeaus willen. Dit doen ze enkel omdat ze bij hun verjaardag geen cadeau zal kunnen geven. Ook als men gaat winkelen gaat de ouder liefst alleen en zo snel mogelijk. Zo houdt men de verleiding tegen.

Kinderen hebben geen vakantie, een buitenschoolse activiteit, verschrikkelijk hoe kinderen door moeten met hun leven. Terwijl hun vrienden na de vakantie vertellen wat ze allemaal gedaan hebben is voor een arm kind verschrikkelijk om dit te vertellen aan zijn klasgenoten.

De enige hoop voor de ouders is dat de kinderen uit de vicieuze cirkel kan geraken.

 

KMS staat voor Kerk Multicultureel Samenleven

KMS is een hele interessante organisatie. KMS probeert het leven in de multiculturele samenleving ‘gemakkelijker’ te maken. Iedereen zou dit moeten doen in het leven. Ze zette zich in bij de onderwerpen diversiteit, racisme en migratie. Ze bespreken hier dat racisme en discriminatie behoren tot een alledaagse ervaring. Hier kan ik hun wel in volgen. Iedere dag hebben we er mee te maken.  De dag van vandaag hebben we met veel van de onderwerpen te maken. De andere culturen moeten vrede met iedereen kunnen sluiten. Iedereen zowel Belg en buitenlanders, Katholieken en anderen moeten vrede kunnen sluiten. Dit zal de omgang met elkaar verbeteren. De boodschap van deze organisatie is veelbelovend. De vraag die ik stel: ‘Is het wel haalbaar?’. Ik kende deze organisatie niet voor ik deze opdracht kreeg. Ik denk dus ook dat deze organisatie in de wereld nog niet zo bekend is voor anderen. Bij het punt racisme sta ik even stil. Denk maar aan de haatmails. Volgens mij heeft iedereen al eens zo’n mail gekregen. Meestal heeft men dit gericht op allochtonen. We krijgen verhalen door die ons aanzetten tot racisme. Het zijn verzonnen verhalen die gemaakt zijn om meer haat te creëren in de wereld. Er bestaat via KMS een gids voor hoe je kan reageren op haatmails. Mails negeren is niet de boodschap volgens hen. We willen de oorzaak te weten komen. Dit doet KMS dan ook. We leven namelijk in een tijd waar mensen niet veel kunnen verdragen van anderen. Iedereen is rap geraakt in de wereld. Ze bedenkend dan ook om dit zo snel mogelijk te verspreiden op netwerksites. Denk maar aan Facebook, Twitter … Heel de wereld kan de gespreken volgen.

Het is dus moeilijk om racisme helemaal te doen verdwijnen. Men kan wel zeggen ‘ Ik ben geen racist’, maar is dit dan gewoon een woord of betekent dit echt iets voor deze persoon. Iedereen heeft wel een deel van ‘racisme’ in hem.

Belangrijkste kenmerk van onze samenleving

 

Er is in onze samenleving veel onvriendelijkheid, maar ook veel tijdsdruk.

We kunnen enkel vriendelijk zijn tegen mensen die we kennen. Dit zie je goed wanneer je inkopen gaat doen. Een persoon die iemand ziet lopen die men kent zal men gaan babbelen, maar waarom enkel tegen hen? Waarom niet tegen een wild vreemde. Dat zie je niemand doen. Waarom zouden we nu eens babbelen met een vreemde? Ik zie een groot verschil met de Ardennen. Mensen zeggen tegen iedereen een goeiedag. Hier niet, wat neemt dit in van je tijd? Ook een knik als je overgelaten wordt door een persoon is niet veel gevraagd. Een dankjewel en een alsjeblieft vinden we niet terug bij sommige.

Ik ben juist het tegengesteld, ik ben tegen iedereen vriendelijk. Al is het maar een lach of een knik. Voor mij is dit helemaal geen moeite. Ik fleur mensen op als ik een goeiedag zeg tegen een wildvreemde. Het nadeel als ik dit doet is dat sommige raar naar me opkijken. Ik vraag me dan af wat er raar is aan een vriendelijke goeiedag? Ben ik zo abnormaal. Ik denk diep vanbinnen: ‘Dit zou je beter ook eens doen’! Maar vooral tijdsdruk is een belangrijk en opvallend kenmerk in onze samenleving. Alles wat gebeurd moet snel gaan want enkel dan boek je een vooruitgang. Sommige leven in een klok. De tijd is te kort voor alles en nog wat. De mensen verwaarlozen hun vrienden en ook hun gezin. Natuurlijk heeft iedereen tijdsdruk. Is dit slecht of goed dit is voor mij een vraag?

Ik kan ook wel eens enorm gehaast zijn met werken. Soms panikeer is dat ik te weinig tijd heb om nog al de taken te maken. Maar wat haalt dit in? Je gaat er meestal trager door werken en dan behaal je niet waar je moet komen. Ook pauze tijdens mijn schoolwerk zit er niet in. Deze tijdsdruk merk ik ook bij ouderen. Ben je ooit al gefrustreerd geweest over het feit dat oudere mensen om 7 uur in de bakker zijn. Ze hebben alle tijd van de wereld, maar toch moeten ze bij de ochtendspits op de weg gaan, boodschappen doen … Wij zijn opgejaagd als we dit meemaken. Het is niet enkel bij schoolwerk dat ik gehaast ben. Ook tijdens een vrije dag moet alles vlot verlopen. Ik moet alles kunnen doen dat ik gepland heb of wat ik wil bereiken vandaag. Ik wil niet dat ik tegenhouden ben als dit niet in mijn planning vermeld wordt. Als er iemand onverwacht op bezoek komt zal ik ook gehaast zijn. Je zal zien aan mijn gedrag dat ik niet op mijn gemak ben, want alles wat ik gepland heb valt nu in brokken.

Hoe komt dit? Waarom moet alles rap gaan in het leven? Waarom neem ik niet de tijd om stil te staan bij de omgeving? Is dit overgenomen van mijn ouders? Is dit aangeboren? Dit zijn vragen waar we geen antwoord op hebben.

Hoe komt het dat sommige juist wel kalm blijven bij alles? Toen ik een vakantiejob deed in Delhaize wilde ik alles vlug doen. Zo kregen de klanten een vriendelijke, maar snelle bediening. Want ik haat het zelf als ik de traagste kassa heb.

Aan de ene kant had ik toch liever kalm kunnen blijven bij sommige zaken, maar soms is tijdsdruk goed. Ik let op de momenten wanneer ik gehaast ben. Ik probeer stil te staan waarom ik gehaast ben en of dit wil nodig is. Ik denk niet dat ik mezelf zou kunnen veranderen, veel van mijn leven wordt onbewust bepaald. Soms eindigt het leven zonder dat je het beseft. Soms te vroeg. De boodschap van mij is geniet van het leven en de tijd die we hebben. Laat je leven niet leiden door een klok, maar leidt zelf je leven. Soms beseffen mensen dit pas als er iets gebeurt in hun leven. Ze willen eerst wakker geschud worden voordat het besef komt.
Ook moeten sommige stilstaan bij het gezin. Maak als ouders tijd voor je kinderen. Ook wat in het werk gebeurt is laat dit daar. Sommige beseffen niet dat ze zoveel bezig zijn met het werk. Werk en privé moeten gescheiden blijven.

5-cirkelmodel of omgevingscirkel

Anouk Depuydt is een criminologe. Haar model is om naar de wereld, de anderen, de natuur in het geheel te gaan bekijken. Ze schuif vijf levensdomeinen naar voren waarop die verbondenheid gestalte kan krijgen. Ze wil de mens als het ware opnieuw verbinden met:

-          Zichzelf

We zullen verbinding zoeken met onszelf. Mensen moeten hun goed kunnen voelen in hun vel zo zullen ze zichzelf leren aanvaarden.

-          Een ander mens of mensen dichtbij

Mensen die hebben nood aan contact met anderen. Er komt een verbinding tot stand.

-          Voorwerpen, materialen: de materie

Als ze omgaan met voorwerpen, dan zal de verantwoordelijkheid ook gaan groeien.

-          De sociale omgeving: de groep of groepen, de samenleving

De mensen van vandaag maken deel uit van een grote samenleving. Iedere groep/samenleving verdient respect. Zo zal de verbondenheid tussen mens en de samenleving ook groeien.

-          De natuurlijke omgeving en het levensgeheel

Hier komen de vorige verbondenheden samen: zichzelf, een ander mens of mensen dichtbij, voorwerpen/materialen en de sociale omgeving. Hier staan we dus stil bij het onderdeel van het grotere geheel.

Artikels

-          Bij zichzelf:

http://www.hln.be/hln/nl/40/Style/article/detail/1718225/2013/10/07/Wat-je-wel-en-niet-mag-eten-om-je-huid-te-verjongen.dhtml

-          Bij anderen: over de tyfoon!

      http://www.hln.be/hln/nl/15178/Tyfoon-Haiyan/article/detail/1739757/2013/11/13/Vertwijfeling-en-angst-groeien-onder-slachtoffers-tyfoon.dhtml

-          Voorwerpen, materialen: Iedereen wil een iphone!

       http://www.hln.be/hln/nl/4124/Multimedia/article/detail/1729187/2013/10/25/iPhone-5s-en-5c-vandaag-te-koop-in-ons-land.dhtml

-          De sociale omgeving:

http://www.hln.be/hln/nl/960/Buitenland/article/detail/1703792/2013/09/13/Op-internet-gepest-meisje-12-pleegt-zelfmoord-in-VS.dhtml

-          De natuurlijke omgeving en het levensgeheel:

http://www.hln.be/hln/nl/2661/Dieren/article/detail/1687377/2013/08/15/450-dolfijnen-afgeslacht-op-Faroereilanden.dhtml