Mens en Lijden

Regina Spektor - Laughing with

Het lied gaat volgens mij over twee soorten gezichten van de personen. De ene gelooft in God  en de andere heeft God enkel nodig in moeilijk tijden. Ze denken dus dat God niet bestaat. Enkel als een mens in nood zit hebben ze God nodig. Dit is bij vele zo. Degene die geloven in God, iedere dag bidden en niet lachen als je zegt zoek steun bij God. Ze zullen hun gevoel vergeten als men bid voor God. Enkel bidden als je in nood zit is volgens mij het stomste wat je kan doen. Je kan wel eens bidden als je in nood zit, maar waarom enkel dan. Je kan ook bidden om een dank u te zeggen of om iets leuk mee te delen aan God. Ik geloof dat God aanwezig is bij ieder moment in mijn leven. Men spot veel met God, maar als er iemand ziek komt dan hebben ze hem pas nodig.

Voor mij is er altijd een teken van God. God is iemand die hierboven meekijkt naar iedereen zijn leven. Je ziet hem niet, maar toch is hij in de buurt volgens mij. Ik zal ook bidden voor hem. Ik zal eerder bidden als iets slechts gaat dan als iets goed gaat. Ik zal rap mijn gevoelens laten tonen aan hem. Sommige vinden dit dom. Hij antwoord toch niet, maar voor mij antwoord hij wel. Niet met woorden, maar hij heeft me terug kracht.

Men zal ook enkel bidden als men het moeilijk heeft. Waarom bidden mensen niet voor een maaltijd. Iedereen vind dit een gewoonte dat men eten heeft. Denk na over het feit dat bij sommige dit niet zo is. Mensen moeten verder nadenken over het feit dat ze hopen alles te krijgen.

  

Is er leven na de dood? Hoe zie jij dit?

Volgens mij is er zeker leven na de dood. Ik weet zeker dat mijn leven niet eindigt. Ik geloof dat ik terugkom. Als het nu is als een dier of een mens, voor mij om het even. Ik wil enkel terugkomen! Wel geloof ik dat ik niet terugkom in deze wereld. Hierboven is een andere wereld, daar ga ik dan naartoe. Hieronder ons is ook een wereld, dit is de wereld waar ik vroeger was. Wel herinner ik me niets meer over het vroegere leven, toch geloof ik erin. Ik wil graag weten wat er met me gebeurd, daarom geloof ik in leven na de dood. Ik wil niet dat mijn leven zomaar stopt, wanneer dat iemand dit voor me beslist. Doordat ik geloof in leven na de dood is dit voor mij een gerust stelling. Ik kan er niet aandenken dat ik gewoon dood ben. Dit kan niet volgens mij! Iedereen heeft daar een andere mening over. Dit is ook mijn persoonlijke mening. Ik kan enkel hopen dat het zo is. Zo niet dan hoop ik dat ik niets meer zal weten. Ik wil niet afzien om iedere dag stil te staan hoe ik dood ga of waar ik naartoe ga. Ik hoop dat ik hierboven al mijn dierbaren weer zal tegenkomen. Als ik terugkom als dier heeft dit een betekenis. Iedere dier staat voor een betekenis. Ik denk dat een vlinder voor vrijheid staat. Als je dit wordt, ben je iemand die zo vrij is als je het maar kan wensen. Dit wordt bepaald door hierboven.

 

  

Welke elementen zijn belangrijk in het omgaan met mensen die met lijden en sterven te maken krijgen.

Ik kan dit beschrijven in één woord: steun, het is belangrijk dat we steun geven aan deze mensen. Laat ze je niet van je afduwen. Als ze dit doen, maak dat je het niet laat gebeuren. Blijf er voor vechten. Geef ze alles wat je ze kan geven.

Wanneer me verteld werd dat mijn opa kanker had, ging er van alles door me heen. Het gevoel dat ik toen had is moeilijk te beschrijven. Mijn opa heeft zijn kanker overwonnen, dit kwam door één iets steun en doorzetting. Mijn opa is iemand die nooit stil zit, wanneer hij startte met de chemo was hij heel sterk. Later verzwakte hij. Hij ging niets meer doen en bleef in de zetel zitten. De hele dag door. Wanner we dit besefte, sprongen we in. We vertelde hem dat hij zich moest herpakken. Ik vertelde hem ook dat ik mijn opa weer terug wilde zoals vroeger. Hij moet blijven vechten voor ons. We konden enkel op dit moment enkel helpen door veel te komen en steun te geven. Als mijn opa negatief praatte over dat hij niet meer lang te leven had en ook vertelde dat hij al alles geregeld had was één iets dat ik maar kon doen was wenen. Ik besefte dat ik nu steun moest bieden en positief blijven. Wanneer ik dit deed kan ik zeggen dat hij zich herpakt had. Dit was vooral lijden.

Ik heb nog nooit iemand gehad die met sterven te maken had. Iedereen stierf plots in mijn familie. Wel kan ik zeggen wanneer mijn opa in de zomer stierf, dat ik wel voor mijn oma er moest zijn. Het was niet moeilijk voor mijn opa dat hij plots gestorven was. Hij had niet te maken gehad met het lijden. Voor de familieleden die achterbleven, dit was vooral moeilijk. Het was moeilijk voor mij omdat ik geen echt afscheid heb kunnen geven. Niemand. Ik neem het me ook kwalijk dat ik niet veel kon gaan. Als ik mensen ken die te maken zouden hebben met sterven. Zou ik er in de eerste plaats zijn voor hem. Ik zou tijd met hen doorbrengen. Ik zal steun bieden. Ik zal ze helpen bij alles wat ik ken. Ik zal vooral proberen om ze moed te geven om hier te blijven.

Welke verscheidenheid aan visies merk je op in het omgaan met lijden en de dood in verschillende culturen?

 

In de Christelijke gemeenschap heb je een Katholieke kerk, Protestantse kerk, Orthodoxe kerk en andere levensbeschouwingen.

Binnen de Katholieke kerk zijn er veel verschillende opvatting. Je moet dus steeds overleggen met patiënt en de familie.

Er kunnen begrafenissen zijn of crematies voorkomen.

Bij de katholieke kerk

-          Voor het overlijden:

Moet men de familie verwittigen, men moet luisteren naar hen wat hun wensen zijn. Hun gevoelens mag men zeker tonen. Er gebeurt een ziekenzalving of een stervenzeging. Wat is het verschil tussen een ziekenzalving en een stervenzegening?

Men moet eerst gedoopt worden voor hij de ziekenzalving krijgt.

-          Bij overlijden:

Ze doen vier dingen namelijk: de verpleger mag de overledene wassen, daarbij mag de familie wel altijd helpen als ze dit willen. Het lijktooi dit betekent dat de handen in gebedshouding zullen liggen bij de overledene. De familie zal wel zelf de begrafenisondernemer verwittigen, ze mogen hem ook kiezen. Na het overlijden kan je een samen een gebed bidden rond de overledene.

 

Wil je nog meer informatie dan kun je dit vinden op deze website: het luik over lijden op Elisabeth

 

Meestal is het bij zowel de Katholieke, Protestantse en Orthodoxe kerk hetzelfde. Bij de Orthodoxe kerk zullen ze de persoon enkel nog aanraken en kussen. Bij andere visies kan het ook zijn om orgaandonatie voor te stellen.

 

Bij niet Christelijke overtuigingen hebben we de humanisten, de boeddhisten, de hindoes

1)    Bij de humanisten

 

Overleg met de familie en patiënt.

 

Zelfbeschikkingsrecht is hier heel belangrij. Dit betekent dat de wil van de patiënt centraal staat. Hier kan euthanasie ter sprake komen. Hiervoor moet je wel de procedure volgen vna het ziekenhuis. Orgaandonatie is toegelaten, maar daar zijn meningen over. Je kan zowel kiezen voor begrafenis of crematie. Hier maakt men geen gebruik van vaste rituelen, ook geen kruis.

 

o    Voor het overlijden:

Men verwittigd altijd de familie, overleggen is dan ook heel belangrijk. Men moet navragen of er een levenstestament is. Alle medische handelingen zijn toegelaten.

o    Bij het overlijden:

Wassen, lijktooi en begrafenisondernemer.

2)    Mensen die zich niet uitspreken over (on)gelovig.

 

Overleg met de patiënt en de familie.

 

Ook orgaandonatie is toegelaten. Men mag kiezen tussen gewoon begraven of cremeren.

o    Voor het overlijden

De familie wordt altijd verwittigd. Alle medische handelingen zijn toegelaten, wel overleg nodig van de familie.

o    Bij het overlijden

Wassen, lijktooi en begrafenisondernemer.

 

3)      Boeddhisme

Overleg met de familie en de patiënt.

 

Boeddhisme hebben zeer verschillende tradities. De westerse boeddhisten zijn ingebed in onze cultuur. Leven dood en vergankelijkheid zijn bespreekbare thema’s. Dood is hoopvol gebeuren, want het biedt kansen om te ontspannen. Gevoelens van verdriet worden hier vermeden, want dit houd de dode vast in het aardse bestaan en verhinderen goede wedergeboorte. Men zal hier kiezen voor crematie. Ze mogen wel nog altijd zelf beslissen. Orgaandonatie is hier zeker de optie, want het welzijn van andere is belangrijk bij dit geloof. Reanimatie en euthanasie is bespreekbaar.

 

o   Voor het overlijden

De familie wordt verwittigd. Er is een mogelijkheid tot ontwaken. Een goede, ernstige omgeving gecreëerd voor de stervende. De gemoedstoestand waarin iemand sterft is heel belangrijk in het licht van Nirvana. Er zijn speciale rituelen voorzien, geleid door monnik, leraar of priester. Naast ziekbed klein altaar opgericht met Boeddhabeeld of scroll met tekst, een brandende kaars, bloemen en wierook.

o   Bij het overlijden

Wassen, lijktooi, begrafenissondernemer, een goede sfeer en sereniteit is belangrijk, de overledene wordt gezien als verkerende in overgangsfase en bij sommige zijn speciale rituelen voorzien.

 

4)      Islam

Overleg daarom altijd met de patiënt en de familie. Moslims kiezen meestal voor begrafenis.

o   Voor het overlijden

Familie wordt verwittigd. Bij het levenseinde is de partner, de ouders en de grootouders aanwezig. Er mogen wel geen jonge kinderen aanwezig zijn. De familieleden zullen er dus zijn voor elkaar. Volgens Islam zal stervende onlesbare dorst ervaren op het sterfmoment. De familie herhaalt geloofsbelijdenis en biedt het stervende water aan. De informatie over de toestand wordt tot een man gericht. Een man uit familie zorgt dus voor imam (islamitische voorganger in gebed). De stervende wordt op rechterzijde gelegd, met hoofd naar Mekka (richting Zuid-Oost). Het hoofd zal iets hoger liggen en recht liggen. Als het niet mogelijk is enkel zijn hoofd naar Mekka gedraaid. De verpleegster mag patiënt aanraken. Symbolen zijn niet toegelaten. Bij het wassen blijven geslachtsdelen bedekt. Handen geven mag hier niet. Moslimmannen doen dit niet. Vrouwen mogen mannen niet aanraken.

o   Bij het overlijden

Niet meer vastgenomen na het overlijden. Wassen door een verpleegkundige, mag niet. De rituele wassing: rein over God moet hij verschijnen. De geslachtsdelen moeten in de eerste plaats bedekt blijven. De lichaamsopeningen worden gevuld met geparfumeerde stukken katoen. Mannen worden niet geschoren, nagels niet geknipt. De lakens moeten wit blijven. De begrafenis moet snel plaats vinden en in richting van Mekka.

In het mortuarium worden mannen en vrouwen gescheiden. Wie de persoon begeleidt naar daar, krijgt parfum op zijn handen. De imam leest gebed voor.

 

5)      Jodendom

Je hebt religieuze joden en niet-religieuze joden. Bij de religieuze heb je de orthodoxe en de liberale joden.

Overleg daarom altijd met de patiënt en de familie.

 

Ze geloven dat de dood en leven door God bepaald wordt. Religieuze joden geloven in lichamelijke verrijzenis, dus voorkom een begrafenis.

 

o   Voor het overlijden

Familie moet verwittigd worden. Men moet nagaan of de patiënt gelovig is. Vragen tot wel gemeente hoort en ook vragen aan familie. Elke joodse gemeente heeft een eigen begrafenisondernemer. Een zieke wordt stervend als de dood binnen drie dagen verwacht wordt. Hij wordt voorbereid Men laat de stervende  niet alleen.

o   Bij het overlijden

Elke joodse gemeente eigen begrafenisonderneming. Als de dood wordt ingetreden worden de ogen en mond van overledene gesloten. De overleden wordt op de grond gelegd met wit kleed. De nagels worden geknipt en overledene wordt ritueel gewassen, gekleed in wit katoenen doodskleed. Er wordt een zakje met aarde uit Israël onder het hoofd gelegd, kist wordt gesloten. Er wordt niets meegegeven met de dode. Bij de overledene wordt een brandend licht klaargezet, wordt onmiddellijk aangestoken na intrede van de dood.

De verpleging mag de overledene niet wassen. De wassing wordt in handen genomen door de joodse begrafenisonderneming. Het lijktooi: het lichaam mag niet in gekoelde ruimte. Het lichaam mag zo weinig mogelijk vervoert worden. De andere mogen het lichaam niet meer aanraken of bekijken. Dit is uit respect.

 

 

6)      Hindoeïsme

Overleg daarom altijd met de patiënt en de familie. Hindoes zien de dood als een bevrijding van het aardse leven. Men verkiest crematie. Er kan voorgelezen worden uit de veda’s. mantra’s kunnen voorgedragen worden en hymen ingefluisterd worden. Aan stervende wordt water aangeboden uit de Ganges. Dit is verrijkt met tulsi-bladeren.

 

Er is een rituele wassing. De verpleegster mogen patiënt opfrissen. Mondholte mag niet opgevuld worden. Er wordt een muntstuk of goud op tong gelegd. Men moet zorgen voor een vrij voorhoofd. Ze krijgen een tika (stip) op het voorhoofd. Het lichaam wordt naar het zuiden gelegd. De echtgenote van de overledene vrouw kleurt haarscheiding in rood. Vrouwen worden aangekleed in een sari, haren worden gekamd, gezicht opgemaakt en worden met juwelen versierd. De manen krijgen kostuum. De rouwkleur bij hen is wit. Ze mogen deze personen niet aanraken, want dan wordt de dood gezien als onrein. De familie draagt geen schoenen. Er worden geschenken uitgedeeld aan behoeftigen en brahmanen.

 

Oscar et la dame Rose

Deze film gaat over een jongen van tien jaar (Oscar) die in het ziekenhuis ligt. Deze jongen heeft kanker. De dokter verteld op een dag aan zijn ouders dat hij niet meer te genezen valt. Hij kwam dit te weten omdat hij het gesprek afluisterde. Niemand durfde het hem te vertellen. Daarom stootte hij zich ook af van iedereen. Enkel de pizzabezorgster of de ex-worstelaar Rose vertelde hij wat hij voelde en bouwde een vriendschap band met haar. Rose is een persoon die alles verteld waar het om draait. Het is voor haar een grote stap om met zieken een band te bouwen. Ze gruwt van zieken. Voor hem te helpen in zijn laatste dagen deed ze alsof iedere dag tien jaar is. Hij beleefde de hoogtepunten uit zijn levensjaar in twaalf dagen. Wat gebeurd er allemaal? Hij wordt verliefd op Peggy in de puberteit, hij trouwt op zijn 20 jarige leeftijd, hij adopteerde Rose … Hij kwam als maar ouder en ouder. Hij geloofde niet in God, maar Rose kan dit allemaal gaan veranderen. Voor zijn gevoel te kunnen delen stelt Rose voor om brieven te schrijven aan God. God kon niet antwoorden, maar dit had geen gevolgen. Voor Oscar was de eerste reactie: “Wat heeft het voor zin als je doodziek bent?”. Op een dag vroeg Oscar om God te gaan bezoeken. Oscar kwam na al het schrijven van deze brieven toch tot een besluit dat God zijn leven kan veranderen. De laatste brief die Oscar schreef bevat één zin: ‘Enkel God mag me wakker maken.’

Volgens mij wil Oscar zeggen dat hierboven hij wakker zal gemaakt worden door God om een nieuw leven te gaan starten. Hij wil dat de mensen hier weten dat er een nieuw leven boven ons is. Hij wordt gelukkig samen met God.

Het meest aangrijpende punt in dit verhaal was het moment toen Oscar hoorde dat hij niet zo lang meer te leven had. Mijn eerste gevoel was: zo jong en toch zo’n kort leven. Hoe gaat men ermee om als dit gebeurd in je eigen leven? Voor mij mogen kinderen van deze leeftijd dit zeker niet tegenkomen. Het leven begint pas voor hen. Ook wanneer het kind gestorven was greep mij dit aan. Ik voelde me zwak wanneer ik de ouders, dokters en Rose zag wenen. Het was een gevoel dat het realiteit was voor mij.

Hossam: ze trokken mijn nagels eruit.

Vandaag gebeuren er nog zware martelingen dit duid dit filmpje ook aan. De martelingen gebeuren in Syrië. Ook in gevangenissen vind mishandeling plaats.

Dit vind ik verschrikkelijk. Het was schokkend wanneer ik de mensen er hoorde over vertellen. Mensen die zo iemand kunnen laten afzien zijn voor mij mensen met geen hart. Deze mensen hebben geen gevoel meer. Zijn kwaad over dingen waar andere niets aan kunnen doen. Dit is enkel hun enige manier om hun kwade te tonen aan de wereld. Andere mishandelen is voor hen een punt in de juiste richting. Wij of al zeker ik denk daar anders over. Wat bereik je met zoveel mensen te laten afzien. Denk maar aan kindermishandeling dit gebeurt ook nog altijd. De mensen denken we gaan kinderen laten werken in fabrieken. Wanneer ze hun werk niet goed doen zullen ze hen martelen. Wat bereik je ermee is mijn vraag? Je bereikt helemaal niets met dit te doen integendeel. Ze zullen slechter werken dan voordien. Ze zullen pijn lijden en na een bepaalde duur ben je de mensen kwijt. Marteling is verbonden in ons land.

Ik wist niet dat er nog in de wereld zoveel marteling gebeurde. Zeker via dit filmpje was ik geschokt. Ik wist niet dat zoiets gebeurde. Ik kan het me niet voorstellen. Dat iemand naar huis komt en zegt mijn nagels zijn eruit getrokken. Ik krijg kippenvel als ik het zeg. Wanneer ik dit zag dacht ik meteen aan een artikel over een jongen die zijn broer de keel oversneed. Dan was het enige die in me opkomt: Waarom?

Vrijwilligers werk in de gevangenis.

Jan De Cock verteld over het verhaal van vrijwilligerswerk in een gevangenis. Volgens mij is Jan een persoon die veel betekend voor de gevangenen. Jan steunt ze en denkt niet dit zijn slechten. Ze hebben ook positieve eigenschappen deze mensen. Jan heeft dan ook doorgedrongen op een jongen die verslaafd was aan druggebruik. Daardoor kwam hij in de gevangenis terecht juist voordat de mama stierf. Jan heeft het gaan zegen aan de jongen dat zijn moeder om het leven was gekomen. De wereld van de jongen stortte in. Jan vertelde dat de moeder zei: ‘weet na alles wat je gedaan heb dat ik je nog altijd graag zie’. Dit was voor de jongen het mooiste wat hij kon krijgen. Hij heeft moed gevonden om terug beter te worden. Hij gaat dan ook naar de kerk om zijn moeder te bezoeken, maar ook om stil te staan bij zichzelf. Het eerste wat de jongen zal doen als hij vrijkomt is naar het graf van zijn mama gaan. Jan heeft zichzelf ook veranderd daardoor, maar op een positieve manier. Hij kan de mensen helpen vooral steun bieden. Dit is belangrijk in een gevangenis. Help de mensen indien nodig.

Ik zou het niet kunnen. Ik zou te veel afzien of bang zijn om die mensen te helpen. Nu ik dit filmpje zie, dan zie ik ook hoeveel begrip hij krijgt. Als men zoveel begrip krijgt van de gevangenen, begrijp ik waarom hij het doet. Hij helpt de mensen echt en ze hebben steun aan hem. Hij heeft de mensen weer een positief gevoel, zo verbeter hij hun leven.

Afscheid van een pasgeboren leeftijd.

Ine is een pastor in het UZ in Leuven. Ze helpt ouderen die hun zoon/dochter verloren hebben bij de geboorte. Ze zorgt dat mensen zich op hun gemak voelen bij haar. De zoon/dochter moet krijgen wat de ouders willen op dit moment. Het is een zware periode dus daarom steunt Ine dan ook de ouders. Ze helpt zoeken naar oplossing wat ze nog willen voor hun kind. Willen ze een doop, begrafenis. Dit wordt geregeld door haar en aan ouders voorgelegd. Ze voelt de mensen ook hard aan. Ine vond het op het begin moeilijk, maar kreeg steun van God. God stond haar bij wanneer ze slecht nieuws moet met ouders bespreken. Ik wist niet dat dit bestond, maar ik vind dit wel goed. Mensen zijn zwak in deze periode en zullen niet echt een stap vinden hoe ze te werk moeten gaan. De begeleiding van Ine is daarbij een grote hulp. Een pasgeborene verliezen is iets die niet zou mogen gebeuren.

Ik vind het echt chapeau voor haar dat ze dit doet. Ik zelf zou de moed niet vinden om de mensen te helpen. Ik wist ook niet dat dit bestond. Nu ik dit weet, denk ik dat dit heel veel steun biedt voor de personen die hun baby verliezen. Als ik later zelf een baby verlies en niet de stap verder kan zetten in mijn leven, zal dit een goed begin worden in de goede richting.

Vorm van lijden  

In twintigste eeuw is er een extreme vorm van lijden. Je had de twee grote wereldoorlogen liggen aan de basis van heel wat onmenselijk leed. Er waren 9 500 000 militaire slachtoffers. In de tweede wereldoorlog waren er nog veel meer doden. Pessimisme en ongeloof gaan overheersen. Er gaat dus een negatief mensbeeld ontstaan, dat door herhaaldelijke mislukken van verschillende ethische modellen, in een negatieve spiraal terecht komt. Velen lieten zich meeslepen door hun primaire instincten en genieten ongeremd van de lusten en sensaties die hiermee gepaard gaan. Deze pessimistische visie werd al genoemd door de kerkvader Augustinus.

Er bestaat het morele lijden op mondiaal en persoonlijk vlak, maar ook lijden die door de natuur is veroorzaakt.

Het morele lijden op persoonlijk vlak dit is als mensen geconfronteerd worden met de dood of mensen die gepest worden of werkeloos zijn, ziek zijn … Denk maar aan de jongeren van vandaag ze zijn rap depressief en er is meer psychische leed bij hen.

Bij het lijden die door de natuur is veroorzaakt kunnen we meteen denken aan tsunami’s, hittegolven, overstromingen …

Een artikel die bij dit onderdeel past is ook wel de kettingbotsing het was door de mist en u zelf. Dus het hoort gedeeltelijk bij mens en natuur. De mist heeft het veroorzaakt.

Er zijn een heleboel artikels over de kettingbotsing, maar het belangrijkste artikel is het artikel die aangeeft dat het met de mist te maken heeft.

http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnenland/article/detail/1751755/2013/12/03/Verkeerd-rijgedrag-bij-dichte-mist.dhtml

Stormen op de Canarische eilanden en Madeira veroorzaken veel schade voor de bewoners.

http://www.hln.be/hln/nl/960/Buitenland/article/detail/1756416/2013/12/11/Storm-raast-over-Canarische-Eilanden-en-Madeira-1-dode.dhtml

Het onderscheid tussen moreel en fysisch lijden is dus niet eenvoudig. Denk maar aan de natuurrampen. Eerst wordt er gezocht naar een menselijke schuldige of verantwoordelijke.

Het onderscheid tussen het falen van mens en natuur is niet eenvoudig. Meestal heeft lijden een mengvorm van beide oorzaken. 

Omgaan met moreel lijden

In de bespreking van het kwaad zijn er vier visies op de daders:

•          Diabolisering

De focus valt hier op het kwaad in het karakter van de dader. Dus de dader ziet men als een duivel. De slachtoffers worden beschreven als onschuldige kinderen. hierbij is geen vergeving mogelijk. Er kan geen enkel verontschuldiging gelden. Denk maar aan Kim De Gelder, Detroux …

•       Benalisering

Geen schuld. Door de daders te vergelijken met andere mensen, ziet men de dader en de daad los van elkaar. De oorzaak wordt niet gezocht in dader zelf, maar in zaken waarvoor hij niet verantwoordelijk kan worden geacht. De mens wordt herleid tot een speelbal van omgevingsfactoren, waar hij niet aan kan doen. Dus er is een ontkenning van de vrije keuze van de mens. Vergeving is hier onmogelijk. Geen schuld die kan vergeven worden. De reportage van de postnatale depressie. De omstandigheden zijn er voor gezorgd dat de moeder haar kind dood.

•           Ethisering

Wordt van de daders gezegd dat ze het goede doen. De daders proberen het gedrag voor zichzelf en voor de andere te rechtvaardigen. Ze geloven dat ze het god deden. Wie handelt, handelt steeds ten goede, alleen verschillen de mensen van mening over wat het goede is. Van schuld is er geen sprake, noch van inkeer. De pijn uit te drukken of om schuld op te nemen is dus niet mogelijk. 

•          Zelfbedrog en fragmentatie

Je kan hier vergeven. Het gaat hier om het gedrag niet om het zin. Het gedrag is fout niet de persoon.

Een goed voorbeeld hierbij is de hongersnood, producten ten koste van het zuiden … Laat de mogelijkheid tot vergeving open. Er is een voorwaarde om te kunnen vergeving. Men moet tot schuldbesef en inkeer komen. In de vergeving wordt de dader dus losgekoppeld van zijn of haar daad. 

Rituelen van het Hindoeïsme 

Het ontstaan van het hindoeïsme?
Het is niet ontstaan door een profeet of een stichter. In Noord-India waren er wel enorm veel gebruiken, verhalen, boeken en geloof in verschillende goden. Daardoor noemt dit nu hindoeïsme dit is naar de rivier Indus genoemd.

Waar vind je nu hindoeïsme?

Vooral in India ook in Zuidoost-Azië, Zuid-afrika, Noord-Amerika en Engeland. De mensen uit India gingen gaan werken naar Suriname als arbeiders zo kwam er een gemeenschap en werden er verschillende tempels gebouwd. 

Geloof

Men gelooft in Brahman. Dit is een goddelijke kracht die aanwezig is in alle natuurlijke dingen.

Brahman is de kern van alles. Daardoor verdienen de planten, mensen, dieren, natuur respect en eerbied. Brahman kan je niet zien een afbeelding ervan is ook niet mogelijk zegt men.

Alleen kan men wel weten dat Brahman uit verschillende goden ontstaan is. Door de verschillende goden kunnen de hindoes Brahman beschrijven.

De drie belangrijkste goden zijn:

• Brahma is een god die het heelal heeft geschapen (niet verwarren met Brahman).Hij wordt afgebeeld met vier hoofden die naar de vierwindrichtingen kijken. Hij heeft een vrouw en dit is de godin van de kunst en het onderwijs, Saraswati.

• Vishnu is de beschermer van het heelal. Ook de zonnegod die licht en leven geeft. Hij wordt afgebeeld op een adelaar of een slapende slag. Hij heeft een vrouw en zij is de godin van geluk en rijkdom, Lakshmi.

• Shiva staat voor de vernietigende kracht van Brahman. Laat alles vergaan voor een nieuw begin.  Hij is de god van de wedergeboorte. wordt afgebeeld als heer van de dans omringd door een vlammencirkel, die de nooit eindigende cirkel van de tijd symboliseert. Zijn vrouw is de godin Parvati, vereerd als vriendelijke en zachte moedergodin.

Heilige boeken

Hindoes hebben heel veel verschillende heilige boeken. Het zijn verzamelingen van gebeden, verhalen en leefregels die steeds zijn doorverteld. De teksten zijn geschreven in het Sanskriet. Sanskriet is de heilige taal van India, wordt niet gesproken maar gelezen en gebruikt bij gebeden. 

Samenkomst

Hindoes komen samen in de mandir (tempel). Sommige hindoes gaan daar dagelijks bidden en offers brengen aan de goden. Veel hindoes gaan naar de mandir op feestdagen, of voor speciale gelegenheden zoals een huwelijk. Voordat men de mandir ingaat, worden de schoenen uitgedaan. Vaak zet de pandit (priester) een rode stip (tilaka) op het voorhoofd van de mensen als een teken van zegen. De mensen nemen bloemen, fruit of lekkernijen mee om te offeren aan de goden. Op einde van een gebedsdienst worden de offergaven verdeeld onder de gelovigen en worden ze samen opgegeten. 

Dood

Hindoes geloven dat mensen een ziel (atman) hebben. Dit is een stukje van Brahman. De atman blijft bestaan als mensen doodgaan. Als je bent gestorven zal je atman opnieuw geboren worden in een ander lichaam. Het hangt wel af van je daden waren die goed of slecht in je vorig leven. Zo wordt je nieuw leven bepaald of het moeilijk of makkelijk zal worden.

Rituelen, symbolen en gebruiken

Aan het begin van een eredienst, puja genoemd in de tempel wordt er een bel geluid. Deze bel is om de gelovigen te herinneren dat er concentratie moet zijn op de eredienst. Het bellen zal ook de goden wakker maken uit hun slaap. 

Er wordt wierook gebrand bij een eredienst. De zoete geur zal de aanwezigheid van Brahman herinneren. Iedereen ruikt de zoete geur en zo ervaart men de eenheid van Brahmans aanwezigheid. Met de wierook wordt er ook rond de beelden gezwaaid. Achteraf wordt de wierook aan de fout van het beeld geplaatst.

Hindoes gebruiken graag vuur in een eredienst. Het vuur zorgt dat de gaven aan de verschillende goden overgebracht worden.

Tijdens een eredienst worden offergaven bij de goden gezet. Deze worden achteraf gezegd en na de dienst gezamelijke opgegeten.

Wist je dat beelden gewassen worden met melk of water.

Het Ohm-teken is het gebruikte symbool van de hindoes. Ohms is een lettergreep van een oude taal uit India. Ohm gebruikt men als een gebed om de goddelijke kracht in jezelf te voelen.

Om goed te leven en een beter volgend leven te krijgen moet een hindoe: 

• Goed zorgen voor alles wat leeft: voor je familie en vrienden, en ook voor de dieren en de natuur. En ook goed voor jezelf zorgen natuurlijk.
• Tevreden zijn met wat je hebt.
• Vriendelijk en geduldig zijn
• Goed leren en in alles de waarheid zoeken
• Probeer je geest aan God te geven.

Feesten

Het opvallende kleurrijke Holifeest is typisch aan de hindoes. Het vind plaats op het einde van de winter. De avond ervoor worden brandstapels gebouwd om poppen van de hes (Holika) te verbranden. Tijdens het feest bestrooien ze zich met gekleurde poeder. Dit doet denken aan de frisse kleuren van de lente. 

Eten

Uit respect voor dieren eten Hindoes vaak geen vlees, zodat er voor hun eten geen dier gedood hoeft te worden. Dit zijn de belangrijkste kenmerken van het hindoe. Ik zou toch altijd kiezen voor mijn geloof. Ik ben het ook niet anders gewoon. Moest ik in India wonen zou ik niet anders kunnen dan hindoe te zijn. Ik zou dit ook gewoon zijn, zonder na te denken. 

Flanders Fields Museum 

Waar Oorlog is of is geweest vergeet men niet rap. Duizenden mensen zijn gestorven, er staan meer dan 4 duizend graven en namen op monumenten. Er zijn miljoenen mensen getroffenen geweest zowel fysisch of psychisch gewonden en vluchtelingen.

In Ieper en in het Flanders Fields Museum zijn de mensen nog trouw aan het oorlogsverleden. Ze vinden het belangrijk dat mensen weten wat er toen gebeurd is.

Het Flanders Fields Museum is een plaats waar men verhalen vind van de Eerste Wereldoorlog in de West-Vlaamse frontstreek. Daar zien we ook het symbool van oorlogseed en van de wederopstanding. De tastbare getuigen van de Oorlog is het hedendaagse landschap van de oorlogsgeschiedenis. Je kan ook een bezoek brengen aan het belfort. Daar kun je kijken naar de stad en de slagvelden. Mensen willen de mensen van op vandaag confronteren met wat er gebeurd is.

Wat zou er gebeuren als we terug in een Oorlog komen?

Ik denk dat mensen in deze periode enkel voor hun eigen leven gaan vechten. De mensen van vandaag zullen zich zeker geen vrijwilliger stellen om oorlog te gaan voeren. Het kan natuurlijk wel dat sommige mensen willen strijden of de mensen zijn kwaad dat dit gebeurde en doen daarom mee. Iedereen weet dat er op deze dag enorm veel doden zijn gevallen. We herdenken deze mensen nog. Ooit al eens op een soldaten kerkhof geweest? Echt de moeite om te gaan bekijken. De graven zijn allemaal wit van kleur en hebben dezelfde vorm. Op sommige graven is er geen naam te vinden dit komt doordat de persoon niet geïdentificeerd kon worden.

http://www.inflandersfields.be/nl/ontdek-4

De kamer die je ooit zult binnengaan 

Wanneer ik het videofragment bekeek was het heel moeilijk om te kunnen volgen. Ik weet niets over hun geloof. Het is dus heel moeilijk om te weten over welke termen ze allemaal praten. Dit filmpje legt uit dat je voor de dood langs een kamer passeert. Via dit filmpje gingen we een kijkje nemen naar de kamer. De kamer komt eerder dan het dodengebed en de begrafenis.

De kamer die je ooit zult binnengaan

Er is een wasruimte voor de overledenen. De persoon wordt klaargemaakt voor het gebed. Iedereen zal de ziel proeven, de dag erachter krijg je je beloning. Degene die van de Hel weggehouden worden en in het Paradijs binnengeleid wordt heeft succes. In de waskamer ziet men tekenen zoals: de ogen die staren. Dit kunnen ze aangeven doordat het gezicht wit en bleek is.

Het fragment is moeilijk te begrijpen. Maar het voornaamste is dat je weet dat ze voor ze de begrafenis hebben en de dodengebeden, moet men de waskamer binnen gaan.

http://www.youtube.com/watch?v=17oXyMwpUP8&feature=fvwrel

Allerzielen 

De dag waarop iemand sterft is voor iedere mens een moeilijke stap om het te verwerken. Ze zeggen dat er een ziel overblijft, maar deze kun je niet zien of voelen. Volgens mij is dit niet waar. Wij zullen geen dode mensen kunnen zien, maar ik geloof wel in leven na de dood. Ik sta stil bij dit moment.

Volgens mij kan men niet zomaar weggaan van de wereld. Want wat doet men hier dan boven of wat is er hier. Dit is de meest gestelde vraag door mensen. De ene mens is van mening als men dood is, is men dood. De andere zegt als men dood is, leef je nog. Volgens mij is het ook als men dood is, leef je nog. Ik geloof de dag van vandaag in God en Jezus. Ik geloof niet dat we alles zomaar hier achter kunnen laten. In deze wereld gaan we inderdaad weg van onze vrienden, familie, … We brengen hen enorm veel verdriet, maar ze moeten weten dat ze een nieuw leven gaan opstarten. Ze komen elkaar wel tegen in een latere periode. Ze zijn gewoon gestart aan een nieuw leven. God had mensen tekort om in zijn nieuw leven iemand te vinden die terug opzoek kan gaan naar een nieuw gezin. Het gaat erom dat hierboven een nieuwe wereld is. Dit kan wel heel anders zijn dan hier, maar dit is belangrijk voor de variatie. Ik geloof ook dat je hierboven niet zal weten dat je daarvoor een ander leven had. Wij komen ook al uit een andere wereld. Deze was hieronder. Wanneer onze tijd was gekomen mochten we naar een nieuw leven.

Mensen herdenken om 1 november de doden. Ze kuizen het graf, plaatsen een bloemetje, branden een kaarsje …. Men zal deze dag de persoon herdenken die voor hen het dierbaarst was. Ik vind dit allemaal niet echt oké. Waarom enkel op 1 november? Ik vind dat men meer moet gaan naar een kerkhof en niet enkel op 1 november. Je kan ook evengoed thuis de persoon herdenken. Wat doet men met mensen die uitgestrooid worden? Volgens mij kan je deze persoon niet meer bezoeken want de uitstrooiing is al lang weg gewaaid. Ga naar een plaats, maar niet specifiek op 1 november die voor de persoon een plaats was van rust, vertrouwen, geluk … Dit is beter dan gewoon op 1 november naar een kerkhof te gaan. Natuurlijk kan je op 1 november naar een kerkhof gaan, maar sommige mensen doen het enkel en alleen op deze dag. Dit is fout.

 

http://www.schooltv.nl/beeldbank/clip/20070901_allerzielen01